Van Noord naar Zuid
Door: Annemieke
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
17 Februari 2014 | India, Chinna Salem
Van Noord- naar Zuid-India, van toerist naar even crimineel naar Anamika-akka (sister)…… wat een omslag en wat een heerlijk gevoel van thuiskomen afgelopen zaterdag op JET.
Maar even nog terug naar het Noorden. Wat vond ik het leuk om na mijn moeder ook Hans en Sonja daar te ontmoeten. Helaas voelde ik me juist op die dag beroerd. Niet heel onbekend voor mij hier in India, maar erg jammer voor het etentje met Hans en Sonja. Terwijl zij en Geertje lekker zaten te eten van een Indiase maaltijd werd ik al misselijk van de geur alleen. Gelukkig was dit na een nachtje slapen weer over en kon ik de volgende dag alsnog genieten van een ‘terrasje’ (India is zo anders dat je bijna alles tussen aanhalingstekens kan plaatsen) met Hans en Sonja. We raakten niet uitgepraat over de belevenissen in het Noorden en met name het bezoek aan de Taj Mahal, één van de 7 wereldwonderen, heeft op ons allen een diepe indruk gemaakt. Het was ook werkelijk zo sprookjesachtig mooi! En je voelt je zo klein als je voor dat 90 meter hoge paleis staat.
In de avond splitsten onze wegen, Hans en Sonja vertrokken met de nachttrein naar Varanasi en Geertje en ik bleven nog een nachtje in Delhi.
Geertje had ons opgegeven voor een fietstocht vroeg in de ochtend door Delhi. Toen ik de volgende ochtend echter om 5.45 uur aangekleed naast m’n bed stond, kregen we het bericht dat de fietstocht wegens regen en zware windstoten niet door zou gaan! Balen!
De hele dag is het blijven regenen en was het maar 14 graden. Van ons hotel werden we ook niet veel vrolijker, maar gelukkig konden we ons ’s middags klaar maken voor de vlucht naar het Zuiden.
Met twee lieve glimlachen, vier onschuldige ogen en een beetje geluk, kregen we onze bagage met ruim tien kilo overgewicht zonder extra kosten ingecheckt. De gate ging mooi op tijd open en met een bus werden we naar het vliegtuig gereden. Op het moment dat we het vliegtuig in wilden gaan, werden we echter tegen gehouden en moesten we mee terug naar de douane. Er leek iets mis te zijn met de koffer van Geertje. Met een noodvaart werden we terug gereden, renden we het vliegveld over en werden we naar een kamertje geloodst. Met hun norse blikken joegen de douaniers Geertje de stuipen op het lijf en voelde ik me bijna crimineel. Het bleek vervolgens niet om Geertjes maar om mijn koffer te gaan. Of ik toevallig party poppers in mijn koffer had zitten. Terwijl Geertje een groot vraagteken op haar gezicht had, wist ik meteen waar het om ging. Als verrassing voor Geertjes verjaardag op 26 februari had ik inderdaad twee party kokers met confetti meegenomen. Helaas dus……weg verrassing, want die mochten echt niet mee.
Hup, als een gek weer terug naar het vliegtuig waardoor we met een kleine vertraging, door mij dus veroorzaakt :( alsnog konden vertrekken.
Tja en dan land je in het voor mij zo bekende Chennai, voelt het klimaat als vanouds erg warm en staat Raja ons met een grote lach op te wachten. Het toeristengevoel viel van me af en het ‘2e-thuis-gevoel’ kwam daarvoor in de plaats.
Na een erg lange tocht van bijna zes uur kwamen we dan eindelijk midden in de nacht aan op JET. De kids en ook Eefje sliepen natuurlijk maar Raja’s vader had op ons zitten wachten. Ook Josefine werd wakker en vloog me om de hals.
We slapen dit keer niet op het nieuwe project maar in het huis waar ooit het oude JET stond en waar de familie van Raja nog altijd woont. Het is de bedoeling dat dit huis ter zijner tijd wordt verkocht en dat de hele familie bij de kinderen op het nieuwe project gaan wonen. Zeker voor de ouders van Raja zou dat erg fijn zijn. Beiden hebben problemen met hun gezondheid en vooral moeder is door een TIA vorig jaar niet zo mobiel meer.
Het weerzien met de familie en met alle kids was zo leuk! Niks geen verlegen gedoe meer, maar een zeer enthousiast ontvangst. Weer een paar nieuwe koppies, zelfs een klein mannetje van twee jaar, maar gelukkig ook ruim dertig vertrouwde snoetjes. Na toeristisch India past de rol van Anamika-akka (sister) me toch net iets beter!
Nog één dagje langer moest ik wachten op het weerzien met mijn ‘zusje’ Mala. Het meisje, ondertussen alweer een jaar of 18, dat ongewenst was en door haar familie niet werd geaccepteerd. Bij JET heeft ze zo veel zelfvertrouwen gekregen dat ze vorig jaar bij haar familie, die haar wilde uithuwelijken, in hongerstaking is gegaan om zo toch toestemming te krijgen om verder te kunnen studeren. En dat is haar gelukt, dappere Mala…… Ik ken haar sinds mijn eerste kennismaking met JET in 2006 en sindsdien hebben we een heel speciale band.
Met z’n drieën, Eefje, Geertje en ik, hebben we de kinderen het hele weekend volop vermaakt met spellen en dansjes van Geertje. Stiekem worden er ook al wat dansjes geoefend voor de opening van het tehuis aanstaande zondag.
Vanmiddag zijn Eefje en Geertje even langs de tailor gegaan om hun saree op maat te laten maken. Ben zo benieuwd hoe mooi Indiaas ze er straks uit zullen zien!
Terwijl ze bezig waren overkwam mij iets heel moois. Uit een bus die even stopte kwam Moonambegam gesprongen, een oud-studente van JET. Ze had me herkend en kwam even gedag zeggen. Zo leuk! Ik was wel even van m’n stuk gebracht toen ze vertelde dat ze getrouwd was en ze me haar dikke buik liet zien. Jammer genoeg is het ons een paar jaar geleden niet gelukt haar verder te laten studeren, maar desondanks leek ze gelukkig met haar leven nu. Ze ontroerde me enorm toen ze weer de bus instapte en ik wat traantjes (niet van verdriet, maar door onze ontmoeting) over haar wangen zag lopen.
Zulke momentjes zijn zo kostbaar. Ook vanmiddag gebeurde het weer. Een nieuw meisje, Kitena, zat naast me op de schommel. We waren stil en genoten even van de rust om ons heen. Plotseling keek ze me aan en zei: “Happy…”. Niets meer dan dat, maar wat kan er veel betekenis in één woordje zitten.
Het is alweer tijd om te gaan slapen. Eefje en Geertje liggen al in bed en ook de familie slaapt. Morgen weer een drukke dag en een lange reis voor de boeg. We gaan mam en Piet ophalen in Chennai en plakken er meteen twee dagen Puducherry aan vast. Hans en Sonja zijn daar intussen ook al aangekomen. Donderdag komen alle kids van JET ook met een gehuurde bus die kant op en gaan we met z’n allen een dagje spelen aan de zee.
En nu duik ik echt m’n bedje in, want ik word lek gestoken door de muggen!
Groetjes, Anamika-akka
-
17 Februari 2014 - 17:20
Esmèe:
Mima!!! Ben je weer bij de kindjes?! Vertel maar dat mijn tand eruit is hoor!! Dikke kus Esmèe -
17 Februari 2014 - 17:21
Jesper:
Mima inne vjietuig!!!! Mimaaaa Geeetje!!!!! Bij ieder vliegtuig wat hij ziet, hij zwaait en zwaait! Over innia wil ie nix horen; Mima inne vjietuig! -
17 Februari 2014 - 17:23
Igor:
Hier is maar 1 woord voor: PRACHTIG!!!! -
17 Februari 2014 - 18:21
Dave:
Wat mooi om te lezen dat je weer 'thuis' bent. Zorgen voor andere mensen - en dan zeker kinderen- is prachtig om te doen. Die Taj Mahal is echt groot man, ik zie nu pas groot. Als je zo warm en open ontvangen word...tja. Neem maar wat van die warmte mee naar Nederland. -
17 Februari 2014 - 18:28
Miranda:
Mooi verhaal ,mooie foto's jullie hebben het goed naar jullie zin dus wat wil je nog meer.Genieten dus...
-
17 Februari 2014 - 18:47
Herman:
Crimineel leuk verhaal. -
17 Februari 2014 - 19:12
Nettie:
Schitterend en heel ontroerend.
Veel plezier aan het strand donderdag. -
17 Februari 2014 - 19:27
Paul:
Leuk om te lezen en om de foto's te zien. Mooie momenten. Heel veel plezier daarzo.... groetjes x Paul -
17 Februari 2014 - 20:06
Wilma:
Alweer genoten van je mooi verhaal. Wanneer komt je boek uit met al je mooie en ontroerende verhalen?
-
17 Februari 2014 - 20:30
Janny:
Hallo Annemiek, Wat een geweldig verhaal weer! De emoties slaan hier in Maasbracht compleet op mij over! Wat zullen dat fijne dagen worden nu iedereen bij Jet arriveert. Ook voor de kinderen moet het heel apart zijn. Ook fijn dat je nu resultaten gaat zien van al je zwoegen van de laatste jaren. Kleine kindjes worden groot! Nog veel happines voor jullie allemaal! -
17 Februari 2014 - 20:53
Patricia:
Prachtig Annemieke! -
17 Februari 2014 - 21:34
Yya:
Wat een ontroerend verhaal weer. Je voelt gewoon wat jij beleeft. Super beschreven weer en wat mooi dat je dit hebt bereikt. Lieve groetjes, ook aan mys..... -
17 Februari 2014 - 22:12
Sjoerd En Jeanine:
Hoi, wat vertel je weer mooi over al jullie avonturen. Je nu bent duidelijk weer thuis en het gaat jullie goed. Veel plezier nog, geniet van de sfeer en de mensen om je heen. Geniet van de kids, jullie bezorgen ze een mooie tijd!
groeten aan jou en iedereen, en pas goed op jezelf, Sjoerd en Jeanine -
17 Februari 2014 - 22:48
Clemy:
Annemieke, wat schrijf je toch weer ontzettend mooi. Net alsof ik er zelf ook een beetje bij ben. Heerlijk moet dat toch zijn om weer 'thuis' te zijn, bij deze geweldige familie en de kids! Geniet van dit wonderlijke avontuur en ik kan niet wachten tot het tehuis open gaat.
Groetjes aan Geertje en Eefje! Kusje voor Susie, Sam, Raja & Josephine en al die lieve kids. -
17 Februari 2014 - 22:49
Antonet:
Hoi Geertje en Annemieke,
Wat geweldig leuk is dat toch, om de belevenissen van jullie te lezen. Ik geloof best Annemieke, dat het voor jou echt als thuis komen voelt..Wel, wat je schreef over het gebeuren op het vliegveld, vlak voor jullie vertrek naar het Zuiden, phh dat was echt wel even schrikken. Maar dat is alweer ver weg, en jullie zijn alweer een paar dagen op het project. Geniet van al die blije snoetjes om jullie heen, en maak er een fantastische tijd van! Ik kijk uit naar het volgende schrijven..
Liefs, xx Antonet -
18 Februari 2014 - 00:38
Jan:
Stralend bericht en stralende foto's. De dames doen het niet alleen goed in Sotsji !! Er worden, in stilte, op andere plaatsen ook medailles verdiend !! Groeten daar en blif stralen. Jan -
19 Februari 2014 - 09:38
Sjaan:
Hoi Annemieke,
geweldig leuk om jouw gebeurtenissen te lezen.
Prachtig project waar je mee bezig bent.
Groetjes van de djembe dames xx -
19 Februari 2014 - 22:18
Rianne:
Hee vrouwke,
Geniet er van daar, de tijd vliegt!
Joost is vandaag 3 jaar geworden, het was een leuk feestje.
Gr Rianne & Roland -
20 Februari 2014 - 20:31
Nicole:
Samen met je vader je reis verhalen aan het volgen,geweldig.
Hij zegt je op Schiphol te komen ophalen.
Heel veel plezier nog daar.
Groetjes Nicole en walter -
21 Februari 2014 - 10:48
Antonet:
Hee lieve Geertje,
Ik hoorde van Paul dat jullie naar de zee zijn geweest met de kinderen. Wat heerlijk voor jullie, maar uiteraard voor al die kinderen met hun stralende snoetjes..Paul heeft gisteren mee gegeten samen met oma en Teun, heel gezellig..
Kijk weer uit naar jullie verhalen, geniet ze!
Dikke knuf xx mama en uiteraard ook groetjes aan Annemieke -
21 Februari 2014 - 11:28
Nina:
Lieve Geertje,
wat een verhalen zeg lijkt me echt mooi wat jullie daar allemaal meemaken!
En heel bijzonder ook..
Nog heel veel plezier daar met de kindjes en ben trots op je!
xjes Nina -
21 Februari 2014 - 12:33
Corry:
Hoi Annemieke,
Wat een mooie verhalen ,Ik geniet ervan
Heel veel plezier!!
groetjes Corry -
21 Februari 2014 - 15:52
Maarten:
Hej Annemieke,
Gaaf om alles weer te zien en je verhalen lezen! Veel plezier nog en doe de groeten van ons aan Deenraj!
gr. Maarten -
22 Februari 2014 - 00:11
Antonet:
Hoi lieve Geertje,
Vond het super fijn je even gesproken te hebben (je stem te horen)! Bel je snel weer..
Dikke knuf xx mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
