4 weken waarin....

een apenfamilie iedere ochtend uit de boom komt en richting dorp vertrekt;
deze apen ons 's middags lastig komen vallen;
ik een volleerd apenverjager ben geworden;
ik nieuwe mensen heb ontmoet met prachtige initiatieven;
ik door de warmte m'n energie goed moest verdelen;
ik besefte dat ik Ananthan voor het laatst gezien heb........;
ik bemerkte dat afstand nemen van geliefden de mensen hier makkelijker afgaat dan het mij lukt;
ik de bouw van het jongenstehuis flink heb zien vorderen;
ik het jongenstehuis heb mogen openen;
dit heel speciaal en bijzonder was;
ik de kids heb laten kennis maken met tafeltennis;
ik ontroerd was door de stralende koppies tijdens het fantastische dagje uit naar Pogoland;
ik dit dagje uit heb moeten bekopen met een oorontsteking;
je hier voor een bezoek aan de dokter ongeveer €3,- betaalt;
ik veel bewondering heb gekregen voor Ge en Gemma die voorgoed in India zijn gaan wonen;
het klimaat en de rust bij hen erg aangenaam was;
ik een beetje in de war was toen Mani mij een zelf in papier gepakt cadeautje gaf en dit de pasfoto's van zijn ouders en zus waren;
ik besloot dit cadeautje een paar dagen bij me te houden en daarna terug gaf;
ik erg heb gelachen toen kleine Mani, Praba en Noah voor het eerst met een skippybal gingen spelen;
deze 3 boefjes om op te vreten zijn;
ik niet meer gek op kijk van een hele familie op de brommer of soms zelfs een geit of kalfje ertussen;
het Indiase straatleven nog steeds niet uit te leggen valt;
Raja voor de ingang van 't meisjestehuis een grote slang gevangen heeft;
ik het Indiase gerecht poori heb leren maken;
ik na 3 weken geen rijst meer kon zien en het ook niet meer gegeten heb;
ik altijd toiletpapier in m'n tas bij me had;
ik nog altijd niet begrijp hoe ze hier zonder kunnen;
in een winkel meteen een medewerkster achter je aankomt die je nauwlettend in de gaten houdt;
dit vaak tot leuke gesprekjes leidt;
maar dit soms ook mega irritant is;
ik gezien heb dat ons opzetje vorig jaar om elke avond 10 minuten afval te verzamelen gewerkt heeft;
ik het super vind dat de kinderen afval nu automatisch in de prullenbakken gooien;
Muneeswari, een meisje met een geestelijke handicap, daarin het voortouw neemt;
ik bemerkte dat de kinderen letterlijk en figuurlijk gegroeid zijn;
Vengadesh en Gabriel zo ontzettend behulpzaam zijn;
ik moest glimlachen toen Suriya, Jayawel probeerde te corrigeren en dit alleen maar averechts werkte;
Jayawel nog maar net op het project is en nog heel moeilijk gedrag vertoont;
ik hoop voor dit manneke dat dat zal veranderen;
Ragunath enorm gemotiveerd opgaat in zijn opleiding tot electricien;
hij dan ook zijn bijdrage leverde aan de bouw van het jongenstehuis;
ik enorm trots ben op deze creatieve en behulpzame knul;
Ruth en ik een topteam bleken toen we samen filmpjes maakten;
ik erachter kwam dat oud-studente Moonambegam al een paar jaar in een huis langs de weg van ons huis naar t project woont;
zij nu 22 is, getrouwd en 2 kinderen heeft;
ze samen met haar man een tassenwinkel runt;

ik verlang naar een douche en een zacht bed;
ik de kinderen en Raja & Jose heel erg ga missen;
ik blijf hopen dat ik Mala nog eens terug zal zien;
ik nog zoveel meer zou kunnen vertellen;
ik alweer nadenk over de volgende India reis.......