Pongal en nog veel meer!
Door: Annemieke
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
17 Januari 2011 | India, New Delhi
Vrijdag zijn we naar Trichy gegaan. Gezellig een dagje met mijn India-familie doorgebracht. Zaterdag laat weer thuis en toe aan een goede nachtrust. Maar dat liep even wat anders door ongewenst bezoek! We werden midden in de nacht wakker van een stuk plafond (piepschuim) dat naar beneden kwam. Op de muur naast mijn bed zag ik de schaduw van aapjes die rond ons huisje liepen. Dat is nog niet zo erg, die blijven wel buiten, maar toen ik met een zaklamp wat rondscheen zag ik tot mijn schrik een grote rat via het plafond ons huisje binnenkomen. Gelukkig zag Anne hem even later ook weer door het plafond weg lopen, maar we waen pas echt gerustgesteld toen Raja en John Peter de volgende ochtend het plafond goed dichtgemaakt hadden. Watjes hè!
Omdat de komst van Nettie en Han wat vertraagd is, had ik de opdracht de Pongal-festiviteiten te filmen. Pongal is het Oogstfeest en duurt vier dagen. Op dag 1 maken de mensen hun huisje/hutje schoon. De tweede dag wordt er al heel vroeg in de ochtend ‘Pongal’ gemaakt, een zoetig rijsteprutje. Op de derde dag (zaterdag) zijn we naar een riviertje gegaan waar heel wat activiteiten plaats vonden. Aan de ene kant van de rivier wasten mensen zich, niet veel verder aan de andere kant werden de koeien gewassen. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij een boer om Pongal mee te komen vieren. Eerst werden de koeien/ossen met gekleurd poeder versierd en de hoorns geverfd. Daarna vond er een hele ceremonie plaats waarin onder andere de koeien werden gevoerd en door een versierde boog van takken moesten lopen terwijl er luid ‘Pongalooh, Pongalooh’ werd geroepen. Tot slot hebben we met z’n allen Pongal uit de Pongalpot gegeten.
Vandaag, de vierde dag, zijn we heel vroeg opgestaan (05.00 uur) om te zien dat er al een hele menigte mensen naar het dorpje was gekomen om vlees te kopen. Vers vlees, met andere woorden, het werd geslacht waar je bij stond. Op vele plekken langs de kant van de weg werden geiten en koeien (die gisteren nog vereerd werden?!?!?) geslacht. Ik werd er enigszins onpasselijk van!
Voor ieder huisje was wel een vrouw bezig een mooie kolam (welkomstekening) van gekleurd poeder te maken.
Tegen 11 uur zijn we naar een nabijgelegen dorpje gegaan, waar we met gevaar voor eigen leven een aantal Pongal activiteiten hebben gefilmd. Versierde koeien werden door jongens/mannen met touw vastgehouden en vervolgens zo opgejaagd dat ze agressief werden en de mannen alle kanten op werden gesleurd. Regelmatig moesten we maken dat we weg kwamen om niet onder de voet gelopen te worden. Was echt sneu voor die beesten.
Zojuist zijn we nog even in dit dorpje teruggekeerd om de laatste activiteiten te filmen. Viel niet mee, want de helft van de mensen was meer geinteresseerd in ons dan in de games. Maar terwijl ik bedolven werd onder de kinderen, is het me toch nog enigszins gelukt het kapot slaan van een Ponglpot die hoog in een boom hing, te filmen.
Morgen gaan we naar Chennai. Een bezoekje brengen aan Jenica, een vriendinnetje van me, verf voor de muren hier kopen (die de kinderen weer mooi gaan beschilderen met hun tekeningen), tegellijm en –voegsel voor hun mozaieken kopen en eindelijk dan Nettie en Han bij hun hotel ophalen en meenemen naar JET. Een ritje van zes uur heen en zes uur terug, maar met al dat moois om ons heen is dat best te doen.
Oei, wat een lang verhaal is dit geworden! Tja, er valt hier ook zo veel te zien en te beleven dat ik nog wel uren door kan vertellen!
Groetjes, Annemieke
-
17 Januari 2011 - 20:15
Lorenzo:
Leuk dat je al zo druk bezig bent! Ik houd je blog in de gaten.
Veel plezier! -
17 Januari 2011 - 20:24
Sandra:
Hey Annemieke!
Dat klinkt echt weer super allemaal! Ben benieuwd naar foto's :-)
Geniet ervan!
De groetjes aan iedereen!
Sandra -
17 Januari 2011 - 20:31
Kees V D Akker:
Wat een belevennissen en indrukwekkend zeg wat een mooi verhaal. Nu watjes ik zou het ook fijn vinden geen rat te zien.
Jij schrijft uren over vertellen doen een keer als je weer terug bent denk dat wij hier aan en al oor zijn.
Onze bijenkomst in Son en Breugel Mondiaal gaat niet door nu verzet naar 14 april dan ben jij er weer bij?
Alle goeds,
Kees
-
17 Januari 2011 - 20:53
Wilma:
Wat moet dat een heerlijk gevoel zijn als je ziet hoe dat JET nu is. Wat heb je dan veel goeds gedaan voor de mensen daar. Ben supertrots op je en natuurlijk op Kindia. Geniet nog van jouw mooi India, want als ik je verhalen zo lees klikt het goed tussen jullie. Och, en dan zo af en toe een ongewenst ratje, is vaak weer snel vergeten. Fijne tijd nog. -
17 Januari 2011 - 21:13
Jan:
Mooie beschrijving van hoe JET nu is, dat klinkt al héél geweldig, nu Pongol voorbij is komen de kindjes ook weer terug, nog meer genieten. Ben zo benieuwd wat Nettie en Han er van vinden. Groeten aan Anne en straks aan Nettie en Han en natuurlijk familie en kids -
17 Januari 2011 - 21:31
Maarten:
Hej Annemieke,
Leuk om je verhalen te lezen, ik hou je blog ook in de gaten!
En we hebben echt niet gelachen om je huisdieren daar ;-) -
17 Januari 2011 - 21:32
Claudia:
Heee Annemieke,
Wat klinkt het allemaal toch weer prachtig, kan niet wachten op je volgende verhaal.
Ben nu al benieuwd naar de film ;)
Groetjes aan iedereen daar, Rik en ik hebben aan onze planning gewerkt en we verwachten rond 10 aug in JET te zijn. Als Raja dat goed vind natuurlijk.
Groetjes! -
18 Januari 2011 - 08:37
Fam. Brugmans:
Hallo Annemieke,
Fijn dat je weer goed bent "thuis" gekomen! Geen dag hetzelfde en iedere reis weer nieuwe indrukken en landgewoonten! Dat zorgt er voor dat jij je daar ook niet hoeft te vervelen! Fijn om te lezen dat er weer mooie stappen zijn gemaakt bij JET! Dat geeft maar weer eens aan dat het geld goed besteed wordt! We zijn benieuwd naar je foto's!
En zo'n rat is nog niets. We hoorden net op het nieuws dat ze het DNA van een mamoet willen inbrengen bij een olifant om te kijken of ze (in deze tijd!!) weer een mamoet tot leven kunnen wekken. Blijf dus voorlopig nog maar even daar!! Hartelijke groeten en geniet ervan! -
18 Januari 2011 - 09:01
Sjoerd:
Hey Mieke,
Je bent al weer helemaal gewend daar en valt van de ene activiteit in de andere. Het gaat lekker, je verhalen zijn levensecht! Hardstikke veel plezier en succes met alles, en groetjes aan Nettie, ik heb niet meer de kans gehad haar goede reis en een goed verblijf daar te wensen.(en af en toe ook aan jezelf denken heh?) Sjoerd -
18 Januari 2011 - 12:02
YbC:
Haha, alsof we er zelf midden in staan, schrijf zo door zou ik zeggen.
Dat je zo'n delicatesse laat lopen zeg ?? -
18 Januari 2011 - 16:03
Ninja:
Wat klinken de verhalen weer geweldig. Wat mooi om dat feest, Pongal, mee te kunnen maken. En leuk om je Indiase familie weer te zien. Veel plezier in Chennai, goeie reis. En doe iedereen de groetjes van me en geef de kids een dikke knuffel :) Heel veel plezier nog daar! -
18 Januari 2011 - 18:13
Sonja:
Ha Annemiek,
Klinkt allemaal weer erg goed! Van mij mag je nog uren door vertellen hoor, de verhalen uit India vervelen namelijk nooit!! Geniet ervan en doe alle bekenden de groeten van Hans en mij.
Sonja -
19 Januari 2011 - 09:12
Moniekske:
Hoi Annemiekske,
al weer veel beleefd in korte tijd en natuurlijk weer prachtig verwoord. Mooi die andere rituelen en gebruiken en ja zo word je vereerd en het volgende moment lig je op iemands bordje :), een kompleet andere realiteit. Veel plezier met Nettie en Han en tot het volgende vehaal!! Succes!
Liefs Mo -
20 Januari 2011 - 12:43
Karin:
Hey Girls,
Leuk om te lezen wat jullie daar allemaal meemaken. Jeetje wat een happening dat Pongal 4 dagen.! Dat wij dat een keer gaan doen (lijkt met leuk een feest van 4 dagen). Nog veel plezier en geniet ervan. Doe ook de lieve groetjes aan Anne. -
21 Januari 2011 - 17:18
Corrie Van Den Berg:
Ha Annemieke
Wat leuk om je reisverslag te lezen en ook mooi hoe je verteld over het oogstfees , het huis met de kinderen
en de dieren. Je kunt er trots op zijn dat je 'n stukje hebt kunnen bijdragen aan dit kindergeluk.
Het zal inderdaad wel 'n groot feest zijn met het poederen en beschilderen van koeien .
Zo ook het slachten van dieren is daar dan heel normaal.
Hier zou de dierenbescherming er een
stokje voor steken en de mensen zouden het vlees niet meer hoeven.
Maar voor deze mensen is dit heel speciaal.
Zo heeft ieder land weer zijn eigen cultuur en feest en het deed me denken aan thuis waar het varken werd geslacht
in de bijkeuken en op 'n ladder werd gehangen waar jezelf bijstond en het bloed stroomde zo het putje in.
Dit vond ik ook wel vies maar het gebeurde gewoon, je wist niet beter.
Het vlees was later ook lekker als je het op je bord kreeg ( behalve zult)
niet mijn lekkernij maar bv. balkenbrij was wel lekker.
De meeste weten niet wat het is maar wij vonden het lekker.
Ook het oogsten van ( tarwe-rogge of
aardappelen) weet ik nog wel. Al ging ik natuurlijk ook liever thuis luieren maar 'n boterham eten met zwarte vieze handen en koude thee op 't land had ook wel iets en was dan na het werk ook lekker.
In iedergeval leuk om je verhaal te lezen.
Groetjes Corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley