De kriebels

Nog maar even en dan vertrekken Sonja, Hans en ik naar India. Al maanden kijken we er samen naar uit. We hebben er zoveel zin in!
Maandag 26 november vliegen we via Londen naar Chennai, waar we midden in de nacht aan zullen komen. Vandaaruit zullen we nog een rit van ongeveer drie uur naar Puducherry (voorheen Pondicherry) maken. Sonja gaat daar net zoals twee jaar geleden werken op Jwala Home, een project voor geestelijk gehandicapte meisjes en vrouwen. Hans gaat helpen op Don Bosco Boys Home, het project voor straatjongens waar ik in 2003/2004 een halfjaar gewerkt heb. Ik zelf zal hier ook een paar dagen verblijven, want ik wil de jongens van dit project heel erg graag terug zien.
Waarschijnlijk zal ik vrijdag 30 november naar Nainar Palayam, een afgelegen dorpje in de binnenlanden van Zuid-India, gaan. Hier ligt het project JET, waar verstoten kinderen met een lichamelijke handicap (vaak als gevolg van de ziekte polio) worden opgevangen.

De praktische zaken, zoals een geldig paspoort, een visum, de tickets, een reisverzekering en inentingen zijn al lang geregeld. Een map met knutselideeën, materiaal voor de Hollanddag en de Finding Nemo Day en een Engelse lesmethode liggen klaar. En mijn rugzak ga ik zondag pakken. Kortom: ik ben er helemaal klaar voor!
En toch heb ik de kriebels. Ik ga deze reis alweer voor de vierde keer maken, maar stiekem vind ik het best wel heel spannend. Want de omschakeling van mijn leventje hier naar mijn leventje in India en andersom vind ik niet altijd makkelijk. Maar daar tegenover staan zoveel mooie ervaringen, waar ik zo van kan genieten. En daarvan ga ik jullie allemaal op de hoogte houden via deze site!