India als toerist
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
10 Februari 2014 | India, Jaipur
India is immens groot, qua oppervlakte 79 keer groter dan Nederland. Dat wetende was ik na mijn acht reizen naar Zuid-India erg benieuwd naar de verschillen tussen Noord- en Zuid-India. Na twee dagen in het Noorden, in het plaatsje Jaipur, vind ik het lastig te verwoorden wat de grote verschillen nu precies zijn. Een aantal dingen zijn natuurlijk simpel te benoemen:
- er lopen hier behalve honden, koeien, varkens en geiten ook
dromedarissen op straat;
- het klimaat verschilt enorm, t is hier in het Noorden heerlijk weer, net iets
boven de 20 graden schat ik. ’s Nachts slaap ik zelfs niet omdat ik het koud heb! Maar wat zal ik volgende week naar dit weer verlangen als we in temperaturen van 35 zitten.
-veel mooie gebouwen in het Noorden, maar minder kleurrijk (tot nu toe) dan in het Zuiden.
Maar als ik het dan heb over de cultuur, de mensen en de manier van leven, dan voelt het wel anders maar kan ik dat nog niet precies benoemen.
Ik ben dan ook erg benieuwd hoe mijn moeder en vrienden Hans en Sonja dit ervaren.
Mam heb ik gisteren ontmoet. Zij maakt samen met een kennis een groepsreis door Noord-India. Gisteren vielen onze reizen even samen en waren zij en wij in Jaipur. Onze hotels lagen maar zo’n 800 meter van elkaar.
Nadat Geertje en ik even lekker gerelaxt hadden aan het zwembad (niet in…..het water is veel te koud!), besloten we richting het hotel van ons mam te lopen. Met een plattegrond lukte dat prima, ondanks dat we een verkeerde afslag namen en terecht kwamen in een echt Indiaas buurtwijkje. Terwijl ik probeerde de juiste weg weer te vinden, werd Geertje door alles en iedereen afgeleid. Haar eerste kennismaking met echt India! Even waande ze zich in de Fata Morgana in de Efteling! Bijzonder om te ervaren hoe dit voor iemand is die nog nooit in India is geweest. Het is mij allemaal zo bekend dat ik weleens vergeet om me heen te kijken.
Het was leuk om even tijd door te brengen met de reisgroep van ons mam. Gezellig mensen, maar o.. wat was het toeristengehalte hoog! Logisch natuurlijk, ook helemaal prima en met onze privéchauffeur, fijne hotels en camera in de tas voel ik mezelf ook een mega toerist.
Dat is niet helemaal mijn ding merk ik. We zien ontzettend veel mooie dingen, we ruiken hetzelfde India, maar proeven niet het echte leven. Wat kijk ik er naar uit om Geertje, mam en Piet straks kennis te laten maken met dit echt Indiase leven. En te zien hoe het Eefje daar al een week vergaat. Tussen het lokale volk op een plek waar geen toeristen te vinden zijn.
Desondanks geniet ik ook van de korte reis die we in het Noorden maken. Vandaag hebben we onder leiding van een gids een citytour gemaakt door Jaipur, de hoofdstad van de Indiase deelstaat Rajasthan. Deze stad wordt ook wel de roze stad genoemd omdat ter gelegenheid van een bezoek van de Prins van Wales de hele stad roze werd geverfd. Echt roze vind ik het niet, het is meer bruinachtig roze.
Jaipur is een echte handelsstad en de plaats in India om zilver, edelstenen en mooie bewerkte stoffen te kopen. We hebben dan ook een bezoekje gebracht aan een zaakje dat edelstenen bewerkt en aan een bedrijfje dat handmatig stoffen bewerkt door middel van woodblock-printing. Een druktechniek waarbij teksten, beelden en patronen op textiel worden aangebracht.
De meeste indruk van de hele citytour heeft op ons beiden het Amber fort gemaakt. Een fort dat gebouwd is uit rode zandsteen en wit marmer, met zowel Hindoestaanse als Moslim invloeden. Het mooiste was toch wel de spiegelzaal waar de muren bekleed waren met prachtig mozaïek van spiegeltjes.
Met een beetje geluk zien we morgen Hans en Sonja. Zij reizen ook een tijdje door het Noorden en gaan dan net als wij naar het Zuiden. Morgen reizen we allebei naar Agra, de plaats waar we de Taj Mahal gaan zien. Ik ben zo benieuwd en stiekem hoop ik dat we onze gidsen zover krijgen om samen de citytour door Agra te maken. We zullen zien!
Geertje vuurt zo nu en dan een heleboel vragen op mij af. Dat vind ik leuk, want een heleboel kan ik haar uitleggen. Maar er zijn nog genoeg verwonderlijke dingen waarvan ik ook niet weet hoe het precies zit. Bovendien is India een land dat blijft verbazen.
Eén van de vragen van vandaag was waarom de mensen hier eigenlijk met de (rechter)hand eten en niet met bestek. Ooit heb ik deze vraag eens aan een Indiër gesteld en het antwoord verbaasde mij nogal. Men vindt dat hygiënischer dan met een vork te eten waarvan iedereen gebruik maakt. Hygiënischer? In een land waar de gemiddelde westerling alles maar vies vindt?
Zojuist las ik een stukje van een India-reiziger die ook iets over dit onderwerp vertelt:
Tijdens mijn eerste reis door India bezocht ik het stadje Puri, voor Hindoes een van de zeven heiligste plaatsen. Ik bestelde een thee bij een soort ‘restaurantje’ en kreeg het in een rood-bruin aardewerken kommetje, waardoor de thee een beetje naar steengruis smaakte. Maar goed, staande op straat dronk ik het op en wilde toen het kommetje teruggeven. Tot mijn verbijstering begon de ‘thee-man’ woedend te schreeuwen en te gebaren dat ik het op de grond moest gooien. En inderdaad, daar lagen tientallen kommetjes in scherven. Maar waarom was de man zo kwaad?
Pas later kwam ik daar achter. De thee-man handelde vanuit een soort ‘smetvrees’ die in alle sociale contacten in India een belangrijke rol speelt en die vooral ook de relatie tussen de diverse maatschappelijke lagen - de kasten - bevestigt, concreet maakt. Doordat ik het kommetje met mijn lippen had aangeraakt was het in ernstige mate verontreinigd, want van alle lichamelijke secreties is speeksel voor Hindoes wel het allersmerigst. Bovendien behoorde ik als buitenlander, met allerlei veronderstelde smerige gewoonten - zoals vlees eten, zelfs koeie-vlees - eigenlijk tot de kastelozen, de ‘onaanraakbaren’. De ‘thee-man’ moet ongetwijfeld gedacht hebben dat ik hem met opzet wilde besmetten.
Ondertussen is het hier bijna 18.30 uur en alweer donker. Over een uurtje gaan we eten en daarna doen we vooral niets meer. Effe onze rust nemen om morgen weer verder te gaan met onze reis. Op naar Agra!
Groetjes, Annemieke
- er lopen hier behalve honden, koeien, varkens en geiten ook
dromedarissen op straat;
- het klimaat verschilt enorm, t is hier in het Noorden heerlijk weer, net iets
boven de 20 graden schat ik. ’s Nachts slaap ik zelfs niet omdat ik het koud heb! Maar wat zal ik volgende week naar dit weer verlangen als we in temperaturen van 35 zitten.
-veel mooie gebouwen in het Noorden, maar minder kleurrijk (tot nu toe) dan in het Zuiden.
Maar als ik het dan heb over de cultuur, de mensen en de manier van leven, dan voelt het wel anders maar kan ik dat nog niet precies benoemen.
Ik ben dan ook erg benieuwd hoe mijn moeder en vrienden Hans en Sonja dit ervaren.
Mam heb ik gisteren ontmoet. Zij maakt samen met een kennis een groepsreis door Noord-India. Gisteren vielen onze reizen even samen en waren zij en wij in Jaipur. Onze hotels lagen maar zo’n 800 meter van elkaar.
Nadat Geertje en ik even lekker gerelaxt hadden aan het zwembad (niet in…..het water is veel te koud!), besloten we richting het hotel van ons mam te lopen. Met een plattegrond lukte dat prima, ondanks dat we een verkeerde afslag namen en terecht kwamen in een echt Indiaas buurtwijkje. Terwijl ik probeerde de juiste weg weer te vinden, werd Geertje door alles en iedereen afgeleid. Haar eerste kennismaking met echt India! Even waande ze zich in de Fata Morgana in de Efteling! Bijzonder om te ervaren hoe dit voor iemand is die nog nooit in India is geweest. Het is mij allemaal zo bekend dat ik weleens vergeet om me heen te kijken.
Het was leuk om even tijd door te brengen met de reisgroep van ons mam. Gezellig mensen, maar o.. wat was het toeristengehalte hoog! Logisch natuurlijk, ook helemaal prima en met onze privéchauffeur, fijne hotels en camera in de tas voel ik mezelf ook een mega toerist.
Dat is niet helemaal mijn ding merk ik. We zien ontzettend veel mooie dingen, we ruiken hetzelfde India, maar proeven niet het echte leven. Wat kijk ik er naar uit om Geertje, mam en Piet straks kennis te laten maken met dit echt Indiase leven. En te zien hoe het Eefje daar al een week vergaat. Tussen het lokale volk op een plek waar geen toeristen te vinden zijn.
Desondanks geniet ik ook van de korte reis die we in het Noorden maken. Vandaag hebben we onder leiding van een gids een citytour gemaakt door Jaipur, de hoofdstad van de Indiase deelstaat Rajasthan. Deze stad wordt ook wel de roze stad genoemd omdat ter gelegenheid van een bezoek van de Prins van Wales de hele stad roze werd geverfd. Echt roze vind ik het niet, het is meer bruinachtig roze.
Jaipur is een echte handelsstad en de plaats in India om zilver, edelstenen en mooie bewerkte stoffen te kopen. We hebben dan ook een bezoekje gebracht aan een zaakje dat edelstenen bewerkt en aan een bedrijfje dat handmatig stoffen bewerkt door middel van woodblock-printing. Een druktechniek waarbij teksten, beelden en patronen op textiel worden aangebracht.
De meeste indruk van de hele citytour heeft op ons beiden het Amber fort gemaakt. Een fort dat gebouwd is uit rode zandsteen en wit marmer, met zowel Hindoestaanse als Moslim invloeden. Het mooiste was toch wel de spiegelzaal waar de muren bekleed waren met prachtig mozaïek van spiegeltjes.
Met een beetje geluk zien we morgen Hans en Sonja. Zij reizen ook een tijdje door het Noorden en gaan dan net als wij naar het Zuiden. Morgen reizen we allebei naar Agra, de plaats waar we de Taj Mahal gaan zien. Ik ben zo benieuwd en stiekem hoop ik dat we onze gidsen zover krijgen om samen de citytour door Agra te maken. We zullen zien!
Geertje vuurt zo nu en dan een heleboel vragen op mij af. Dat vind ik leuk, want een heleboel kan ik haar uitleggen. Maar er zijn nog genoeg verwonderlijke dingen waarvan ik ook niet weet hoe het precies zit. Bovendien is India een land dat blijft verbazen.
Eén van de vragen van vandaag was waarom de mensen hier eigenlijk met de (rechter)hand eten en niet met bestek. Ooit heb ik deze vraag eens aan een Indiër gesteld en het antwoord verbaasde mij nogal. Men vindt dat hygiënischer dan met een vork te eten waarvan iedereen gebruik maakt. Hygiënischer? In een land waar de gemiddelde westerling alles maar vies vindt?
Zojuist las ik een stukje van een India-reiziger die ook iets over dit onderwerp vertelt:
Tijdens mijn eerste reis door India bezocht ik het stadje Puri, voor Hindoes een van de zeven heiligste plaatsen. Ik bestelde een thee bij een soort ‘restaurantje’ en kreeg het in een rood-bruin aardewerken kommetje, waardoor de thee een beetje naar steengruis smaakte. Maar goed, staande op straat dronk ik het op en wilde toen het kommetje teruggeven. Tot mijn verbijstering begon de ‘thee-man’ woedend te schreeuwen en te gebaren dat ik het op de grond moest gooien. En inderdaad, daar lagen tientallen kommetjes in scherven. Maar waarom was de man zo kwaad?
Pas later kwam ik daar achter. De thee-man handelde vanuit een soort ‘smetvrees’ die in alle sociale contacten in India een belangrijke rol speelt en die vooral ook de relatie tussen de diverse maatschappelijke lagen - de kasten - bevestigt, concreet maakt. Doordat ik het kommetje met mijn lippen had aangeraakt was het in ernstige mate verontreinigd, want van alle lichamelijke secreties is speeksel voor Hindoes wel het allersmerigst. Bovendien behoorde ik als buitenlander, met allerlei veronderstelde smerige gewoonten - zoals vlees eten, zelfs koeie-vlees - eigenlijk tot de kastelozen, de ‘onaanraakbaren’. De ‘thee-man’ moet ongetwijfeld gedacht hebben dat ik hem met opzet wilde besmetten.
Ondertussen is het hier bijna 18.30 uur en alweer donker. Over een uurtje gaan we eten en daarna doen we vooral niets meer. Effe onze rust nemen om morgen weer verder te gaan met onze reis. Op naar Agra!
Groetjes, Annemieke
-
10 Februari 2014 - 14:42
Hans En Sonja:
Ha Annemiek en Geertje,
wat leuk om jullie verhaal te lezen! Morgen kletsen we even gezellig bij over al onze belevenisen.
Namaste!
-
10 Februari 2014 - 15:20
Igor:
Wat een leuke verhalen weer! Leuk dat het voor jou toch ook een mengelmoes is van vakantie, ontdekken en vooral halsreikend uitkijken naar "jouw" kids en hoe iedereen daarop zal reageren. Ik denk dat je daar wel gerust in mag zijn dat het vooral een gevoel van "trots" wordt, zeker bij jullie mam.
Geniet er nog van en ik hoop snel weer iets van je te lezen.
Igor -
10 Februari 2014 - 15:55
Eric:
Ha Miekske, Wat een beleving dan hé, dat je de toerist mag uithangen.
Geniet er samen van
Gr. Eric -
10 Februari 2014 - 16:05
Wilma Vd Zee:
Hoi Annemieke. Jij als toeristein India, wie had dat verwacht. Geniet nog even dit alles en dan heerlijk vertrouwd naar je kids in het warme zuiden.
Fijne tijd voor jullie allemaal. Gr. Wilma -
10 Februari 2014 - 16:09
Janny:
Weer prachtige foto's, Annemiek. Samen met de leuke verslagen kan ik zo met jullie meereizen. Leuk! -
10 Februari 2014 - 16:51
Sjoerd:
Al snel ben je weer helemaal gewend aan "daar" zijn. Jullie maken mooie dingen mee. Leuke foto's.
Heel apart dat je dan je moeder en Piet kunt ontmoeten en Hans en Sonja. Als je op deze manier blijft vertellen over je avonturen kunnen we je goed blijven volgen. Ik ga dadelijk Eefje bellen, eens kijken of bij haar ook alles goed gaat op JET. Veel plezier bij de Taj Mahal. Misschien kunnen ze JET ook een kleurtje geven trouwens als jij komt?
(net als het bezoek van de prins, ha,ha) Maar welke kleur dan?
groeten, Sjoerd
-
10 Februari 2014 - 18:19
Corry:
Hoi Hoi
Wat een mooie foto`s!!en wat een leuk verhaal
Geniet er van om toerist te zijn,
groetjes Corry
-
10 Februari 2014 - 18:26
Rianne Vogels:
Heeee vrouke,
Leuk verhaal, blijf ontdekken en schrijven!
De foto's zeggen nog meer, ... dus zorg dat je camera niet gestolen wordt.
Optijd uploaden, dan hebben wij plezier en heb jij i.i.g. nog foto's, stel het gaat echt mis ;)
Tot snel...
-
10 Februari 2014 - 23:49
Antonet:
Hoi Geertje en Annemieke,
Goh, wat is dat leuk om jullie indrukken van een stukje India te lezen. Door jullie schrijven wordt je meegenomen en kun je beter een voorstelling vormen hoe het er daar aan toe gaat. Wat een cultuurverschil moet dat zijn, maar daarom juist zo interessant. Wel ik blijf jullie volgen en op naar een nieuwe dag. Geniet ze..
Liefs, xx Antonet. -
11 Februari 2014 - 20:43
Yya & Bfd:
Even fijn de toerist uithangen, mooie foto's en verhalen. Geniet er van! Wij leven weer met jullie mee. -
11 Februari 2014 - 23:28
Nettie:
Prachtig verhaal en super foto's. Is heerlijk om jullie te volgen. Ga zo door. XX -
12 Februari 2014 - 21:32
Wim :
Hoi Annemieke,
Mooie foto's en een goed verhaal, geniet ervan de tijd gaat sneller als je denkt. Wel leuk om jou eens als toerist te zien en dat je er ook echt van kunt genieten naast het werken aldaar.
Groet Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
